Τρεις είναι οι βασικοί παράγοντες, οι οποίοι καθορίζουν την επιτυχία ενός έργου και παράλληλα, εξοικονομούν χρήματα, σύμφωνα με την έρευνα του 2018 από το Pulse of the Profession.
Η έρευνα που διεξήχθη, αφορούσε 4.455 project managers, 446 ανώτερα στελέχη και 800 διευθυντές PMO σε όλο το κόσμο. Έτσι, οι τρεις βασικοί παράγοντες που μελετήθηκαν, είναι:
1. Executive sponsors
Ο πιο σημαντικός παράγοντας από την έρευνα, φαίνεται να είναι η ύπαρξη ενός ενεργού και αφοσιωμένου σπόνσορα. Αυτό είναι εμφανές από τις απαντήσεις των οργανισμών, όπου για παράδειγμα ένας στους τέσσερις (26%) δήλωσε ότι η ανεπαρκής υποστήριξη από τους σπόνσορες ήταν η κύρια αιτία αποτυχημένων έργων.
Η ανάλυση του PMI, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι ενεργοί σπόνσορες υποστηρίζουν τους οργανισμούς να γεφυρώσουν τα κενό επικοινωνίας μεταξύ των μερών που συνεργάζονται για το έργο, με αποτέλεσμα να ενισχύονται τα ποσοστά επιτυχίας των έργων και να μειώνεται ο κίνδυνος. Έτσι, συμπερασματικά το PMI συμβουλεύει όλες τις επιχειρήσεις, να:
• Δημιουργούν κουλτούρα που υποστηρίζει τη σχέση ανάμεσα στους PM και στους σπόνσορες.
• Αναπτύσσουν οδηγό με τις απαιτούμενες δεξιότητες και ενέργειες, για τον σπόνσορα, και
• Παρέχουν εκπαίδευση για τους σπόνσορες ώστε να είναι κατάλληλα προετοιμασμένοι.
2. Scope control
Όπως είναι γνωστό όταν υφίσταται scope creep σε ένα έργο, οδηγεί σε σπατάλη χρημάτων και σε μείωση της ικανοποίησης και των ωφελειών του έργου. Η έρευνα έδειξε ότι το 52% των έργων παρουσίασε scope creep το 2018, όπου ανάμεσα στους βασικούς παράγοντες ήταν η έλλειψη σαφήνειας, οι αλλαγές στις προτεραιότητες του οργανισμού και τους στόχους του έργου, η εσφαλμένη συλλογή απαιτήσεων αλλά και η πολυπλοκότητα του έργου.
Έτσι, αντίστοιχα οι προτάσεις του PMI, για τη μείωση του scope creep είναι:
• Η ευαισθητοποίηση για τα επιχειρηματικά οφέλη.
• Η δημιουργία αξιόπιστης πηγής συνεχούς ανατροφοδότησης από τον πελάτη, και
• Η δυνατότητα ύπαρξης πολλών προσεγγίσεων που επιτρέπουν αλλαγές στην τελική παράδοση.
3. Mature value delivery capabilities
Ο τρίτος παράγοντας, επιτρέπει την ταχεία προσαρμογή στις μεταβαλλόμενες συνθήκες της αγοράς, εξισορροπώντας την αποδοτικότητα και τη δημιουργικότητα και προάγει τη συνεχή βελτίωση, δίνοντας στον οργανισμό τη δυνατότητα να ελαχιστοποιεί τους κινδύνους, να ελέγχει το κόστος και να αυξάνει την αξία.
Σύμφωνα με την έρευνα, λιγότεροι από έναν στους 10 οργανισμούς έχουν μεγάλη ωριμότητα, ενώ μόνο δύο στους πέντε έχουν μια κουλτούρα που είναι δεκτική για να αλλάξει και να εκτιμήσει τη διαχείριση του έργου, ενώ λιγότερο από το ένα τρίτο δίνουν προτεραιότητα στην ανάπτυξη μιας συνολικής ικανότητας παράδοσης αξίας.
Reference:
